We willen fietsen, maar niet óver de bergen. En zwemmen, maar niet in koud water. En graag ook eens proeven van Knödel en Kaiserschmarren. Onze bestemming? Karinthië. Toeren door dalen met de Karawanken als decor.

Rondje Faaker See, uitzicht op de Karawanken

Achter de geraniums op ons balkonnetje hangen witte wolkenslingers over de schouders van kolossale bergen. Helden met lintjes lijken het, neergeplant om te imponeren. De 2145 meter hoge Mittagskogel bijvoorbeeld, een van de hoogste en misschien wel mooiste top van de Karawanken. Vanaf vandaag kijken we elkaar iedere ochtend even aan. Dat balkonnetje is trouwens van Hotel Karnerhof in Egg am Faakersee.

Een sportief verwenhotel waar we kunnen strandgymnastiken langs het oogverblindende Faakermeer, aquajoggen met juf Hannelore of een mountainbike trailworkshop doen. Eerst maar eens ontbijten. De doorzonserre staat vol schalen met vitamines, knapperigs en koolhydraatrijks. Alsof we een bergetappe uit de Tour gaan doen. Onze Burgrunde, een rondje om een burcht, is 25 kilometer. Maar met afmattende uitzichten op de Karawanken.

Lusje om Finkenstein

Een uurtje later fietsen we door een fraai dal vol bloemen. Om ons heen zuivere berglucht en ruimte. Rond Egg am Faakersee ligt een netwerk van fietspaden, waaronder de Drauradweg en de Ciclovia Alpe Adria Trail, langeafstandroutes die acht kilometer verderop, in het gezellige stadje Villach, elkaar kruisen. Veel fietsmogelijkheden dus, ook voor wie onderlangs de bergen wil. Vandaag dus de Burgrunde, die in een lusje om het oude stadje Finkenstein slingert. Op een steile rotspunt staat kasteel Finkenstein. Een ruïne van stenen waartussen een amfitheater schuilt waar nog steeds concerten worden gehouden, op 788 meter hoogte.

We kijken uit over het malsgroene dal, uitgespannen als een vangnet aan de voet van de Karawanken, het grensgebergte tussen Karinthië en Slovenië. ‘Ik krijg al trek als ik alleen al naar die bergen kíjk!’, zegt F. Terug in het hotel zijn de tafels gedekt. Het menu biedt Kärtner Knödel, een heerlijk glibberig deegflapje gevuld met kaas, aardappel, groenten, vis of vlees. Het verhaal gaat dat meisjes die de flappen niet netjes (met een sierrandje) kunnen dichtvouwen, nooit aan de man komen. Dan maar wat Spätzli opgeschept. Glaasje vlierbloesemsap erbij (Hollunder), Kaiserschmarren (flensjes) toe. Plof. ‘Wie gaat er morgenochtend mee zwemmen?’, probeert F.

Rondje Wörthersee via Klagenfurt

Met natte haren aan het ontbijt. De geur van knapperig brood uit de oven. Gebakken eieren, zes soorten yoghurt, vers fruit, sterke koffie. Een rondje om de Wörthersee staat op het programma. Via de Drau naar Föderlach – een fraai boerendorp met een kerkje, opgestapeld hout, een stal met spierwitte schimmels, een joviale boer die wel op de foto wil – en door naar de Wörthersee. De zon schittert erop los, bergmineralen geven het water een hemelsblauwe en turkooizen gloed. Mooi!

De eerste tegenliggers komen uit Slovenië, de hond is mee in de stuurmand. Ze zijn op weg naar Villach waar ze de Drauradweg zullen oppikken. ‘Lekker relaxt toeren langs de rivier is het plan, en af en toe een duik in een van die verleidelijk warme meren. ‘Try the pizza in Klagenfurt’, zeggen ze nog. Als wij bij Villa Lido aankomen hangen er paarse wolken boven het terras, maar de fietsers in lycra (duidelijk óver-de-bergen-types) eten onverstoorbaar hun pizza’s. Dan breekt de bui los en worden de bergen opgeslokt door de wolken.

Ferrari’s en Jaguars

Als de zon weer doorbreekt zijn we in Velden. De zeventien fietskilometers langs de zuidzijde van de Wörthersee waren nat en niet heel relaxt, want veel verkeer en weinig ruimte. We zagen de bergen in een sluier van regen en mist, passeerden in Maiernigg het huisje waar Gustav Mahler z’n zwaarmoedige symfonieën componeerde en in Maria Wörth een fraai pelgrimskerkje. In Velden is de sfeer relaxt en levendig.

Warmgele villa’s met tierelantijnen, hekken om doorheen te gluren, dure auto’s die kalm om ons heen laveren. Tijd zat, het geld is binnen, we zijn aan de Côte d’Azur van Oostenrijk. Pleisterplaats voor Ferrari’s en Jaguars is Kasteel Velden. Het dateert van 1590, was herberg, ging in vlammen op, werd gefacelift door Gunter Sachs en is nu weer een hotel en populair als decor van nogal wat Oostenrijkse films. Een steiger, hemelsblauw water, luie terrasstoelen, een prachtige ober die een bubbelwijntje brengt – ‘Ihre G’spritzte bitte!’ – en een goed verhaal voor thuis. Die Oostenrijkse film, daar speelden wij in mee.

Ciclovia Alpe Adria Radweg

De volgende ochtend begint vroeg, want de Ciclovia Alpe Adria Radweg is het plan. We doen delen van de etappes die doorgaan voor de mooiste. Daar volg je de rivier de Fella die een glinsterend spoor trekt door de Julische Alpen. Villach, Coccau, Pontebba, Dogna, Tarvisio, Chiusaforte, steeds bergafwaarts richting zee. In Coccau steken we de grens over, in de verte zien we de Montasch, 2753 m hoog. ‘Af en toe stilstaan, diep ademhalen en ‘Bergluft schnuppern’, adviseert T. En voor wie even niet oplette: in Tarvisio weet je zeker dat je in Italië bent. Het rood van de koffiekopjes is net zo luidruchtig als de buren zelf. Gezellige mannen op leeftijd, met petten en sigaretjes. Ze zitten dagelijks op hun terras, ‘volksvergadering’ lacht er eentje. De krant achterop is straks voor thuis.

Geinig stationnetje Chiusaforte

Tarvisio ligt in een vallei, waar de Fella door een bedding van muisgrijze stenen stroomt, wild nog, zonder kades. Op de oevers dorpen met pastelkleurige huizen en fraaie kerken. We voelen een zwoel windje, met wat fantasie kunnen we de Adriatische zee al ruiken en het fietsen hier is een makkie. ‘Tussen Tarvisio en Venzone bestaat de CAAR uit een smalle teerstrook door de bergen, over roestige, ijzeren bruggen, door grotachtige tunnels en langs oude stationnetjes die soms zijn dichtgetimmerd, maar waarin soms ook een café, restaurantje of B&B huist’, had een van de lycra-fietsers uitgelegd, en dat klopt helemaal. Bij Ponteba rollen we als knikkers door een lunapark van kruisende wegen. 15.23 uur, de kerkklok slaat 14. We zien oude kroegen met zongebleekte muren, passeren het spoor en groeten naar tegenliggers die steeds vrolijker kijken.
En opeens duikt het op, dat geinige stationnetje van Chiusaforte. Lange picknicktafels onder een afdakje. Wijn, pasta, en nog meer wijn. Voorbij rijden is geen optie. Het enige is, geen berg te zien onder het afdakje. Het stoere verhaal voor thuis eindigt dan maar hier.

Informatie

Karinthië Merenland

Karinthië is bekend om de vele (200) meren, turkoois van kleur door de mineralen die meestromen uit de bergen (en misschien ook wel doordat de bodem van wit zand de hemel weerkaatst). Via bronnen in de bodem borrelt steeds nieuw water op, zo zuiver dat je het kunt drinken, aldus kenners. In zonnige zomers (en die zijn er vaak in Karinthië) wordt het water zo’n 28 graden. Je kunt een kanotocht op de ‘everglades’ van de Faakersee maken of de Pyramidenkogel langs de Wörthersee op, ‘s werelds hoogste houten uitkijktoren met uitzicht over heel Karinthië.

Karinthië-mix

Het karakter van de Karinthiërs ontdek je niet tijdens een weekje vakantie, dat is te kort. Het is een mix van Romaanse, Slavische en Germaanse invloeden, op de Alpe Adria Radweg doorkruis je de gebieden. De zuidelijke flair is typisch Romaans (Italië), het Slavische herken je (na een tijdje) aan het melancholische en zwaarmoedige stemming die de bewoners ook kan kenmerken. Ordnung en Punktlichkeit, dat zijn Germaanse invloeden.

Het goud van Egg am Faakersee

Bikers zijn welkom in Egg am Faakersee, onze standplaats. Daarmee worden niet alleen fietsers maar ook motorrijders bedoeld en dan in het bijzonder Harley Davidson-rijders. Jaarlijks vindt er een Harley-treffen plaats en worden stadje en omgeving overspoeld door ruim 70.000 bikers. Ze komen van over de hele wereld en bezetten hotels en campings langs de oevers van de Faakersee, op uitnodiging van het stadje zelf. Für uns ist’s gold, zeggen de Egg am Faakerseeërs.

Onze fietsroutes door Karinthië

1. Burgrunde Fakersee (korte versie), 25 km,
klik hier voor de complete versie (49 km).

2. Rondje Wörthersee, 60 km
Van Egg am Faakersee via Velden langs noordoever naar Klagenfurt, dan via zuidoever (Maiernigg, Maria Wörth) en Velden terug naar Egg am Faakersee. De noordoever is relaxt fietsen over vrijliggend pad. De zuidoever is echter geen aanrader, je fietst over een smal stoepje van max 1-persoon breed. Tegenligger = afstappen. Kies andere route voor de terugweg.
Tips voor vergelijkbare rondes op deze site.

3. Ciclovia Alpe Adria Radweg
Traject van de grens via Coccau, Tarvisio en Pontebba naar Chiusaforte, ca 50 km

De Alpe Adria Radweg
De Ciclovia Alpe Adria Radweg (CAAR, video, fietsgids Bikeline) is 410 kilometer lang, geheel bewegwijzerd, en voert van Salzburg in Oostenrijk naar het Italiaanse Grado aan de Adriatische Zee. De route is opgedeeld in 6 etappes en gaat over fietspaden, ex-spoorlijnen en autoluw asfalt. De trajecten worden als ‘eenvoudig’ gekenmerkt al is een klimmetje hier en daar niet uit te sluiten. Te zwaar? De fiets kan mee in bus of trein; haltes of stations zijn nooit ver weg. Navigatie: markering, routegidsjes, gps-tracks.

De Drauradweg
De Drauradweg is 510 km lang en loopt van Toblach (Italië) dwars door Oostenrijk naar Varaždin in Kroatië. De route is opgedeeld in 7 trajecten en volgt grotendeels de loop van de rivier de Drau. De route is bewegwijzerd en op de officiële website vind je alle ins en outs om de route te plannen, inclusief de track van de route.

Knooppunt Villach
De Drauradweg en de Alpe Adria Radweg komen in Karinthië samen in Villach, een stadje op 8 km van onze standplaats Egg am Faachersee. Villach wordt de carnavalshoofdstad van Oostenrijk genoemd en is na Klagenfurt de belangrijkste plaats van Karinthië. De Hauptplatz met Hotel Post is beroemd (Keizer Karel V sliep er) en erg mooi is de Altstadt met stegen en pleintjes met pastelkleurige huizen. Vanaf de brug over de Drau (2000 jaar terug bouwden de Romeinen hier al een brug) met fraai uitzicht op de Karawanken. Het Villacher Bier (sinds 1868) wordt nu gebrouwen onder Heineken vlag en 16% van de e-auto’s wereldwijd hebben een chip die in Villach gefabriceerd is. Tijdens WOII is Villach – een belangrijk spoorwegstation – zwaar gebombardeerd met 42,500 bommen waarbij 300 doden vielen en 85% van de gebouwen schade opliep.

Meer handige sites:
Austria Info 
Hotel Karnerhof