Boswachterij Westerschouwen zit vol klimmetjes en mooie uitzichten. Op de achtergrond ruisen de golven, die je alleen in de winter hoort, als de kolonie van duizenden meeuwen niet thuis is. Dan deel je de duinen met honderden herten, en als dan de duinen bestrooid zijn met sneeuw loop je ook in de winter door een sprookjesachtig mooi landschap. Het startpunt is Burgh-Haamstede, een gezellig badplaatsje met een kasteel vol spoken.

Sprookjesslot
Burgh-Haamstede bestaat uit twee dorpen, Burgh en Haamstede. Het is een populaire badplaats en toch heeft Burgh-Haamstede niets schreeuwerigs. Rond het plein vind je gezellige terrassen en knusse cafés. Zit je op de goede plek, dan vang je misschien een glimp op van het sp(r)ookjesachtige Slot Haamstede. Het 13e-eeuwse Slot Haamstede heeft alles wat je van een kasteel mag verwachten: een ridderzaal, een grote schouw, dikke muren, ruitjesramen, een donjon. En een kasteelspook. De beruchtste bewoner was Witte van Haamstede, bastaardzoon van graaf Floris V. Witte stierf jong, maar zijn geest waart nog altijd rond, inmiddels meer dan zeven eeuwen lang. De kasteelheer kijkt nergens meer van op. Piepende deuren, vallende schilderijen, een raam dat ‘s ochtends wagenwijd open staat. ‘Het hoort erbij als je een spook in huis hebt’, is zijn commentaar. Het kasteel is alleen toegankelijk tijdens monumentendagen en excursies.

Pannekoekenmolen De Graanhalm
In de Pannekoekenmolen werd op 15 mei 1978 de eerste pannekoek gebakken. Nog steeds worden de pannenkoeken (nu met tussen-n) traditioneel bereid. In de molenwinkel kun je jam, likeuren, kaasjes uit de streek en frisse Westhoekbieren kopen. Het volkorenmeel, Zeeuwse Vlegeltarwe, maalt de molenaar zelf. Deze Karolingische ringwalburg moest bewoners beschermen tegen aanvallen van de Vikingen. Hij is genoemd naar Karel de Grote, die rond 800 over grote delen van Europa heerste. De originele burg was omringd door een 50 meter brede gracht met vier ophaalbruggen.

Zeepeduinen
Een klaphek door en je stapt de fraaie Zeepeduinen binnen. Er staan wat schuchtere shetlandpony’s die de konijnen helpen het land open te grazen. De Zeepeduinen stonden vol Amerikaanse vogelkers, een woekerende exoot. Nu er duizenden struiken zijn gerooid en duinvalleien en graslandjes zijn afgeplagd, stuift het zand weer. En zo hoort het. Zet je maar schrap, het gaat zandberg op, zandberg af in de Zeepeduinen met voor de variatie enkele vlakke grasvalleitjes.
De Meeuwenduinen zijn nog een tandje pittiger dan de Zeepeduinen. Maar mooi! Ze bestaan uit jonge ‘blote’ duinen, vlakten met mossen en duingraslandjes. Er groeit stekelige zeedistel, zeeraket en duindoorn. De meest aanwezige bewoners, letterlijk en figuurlijk, zijn de meeuwen: zo’n 5000 paar kleine mantelmeeuwen en 1500 paar zilvermeeuwen. Het bewaken van de jongen geeft een oorverdovend gekrijs. In de winter trekken de meeuwen weg en deel je de duinen alleen met ‘wat’ herten. De beschutte valleien zijn een populaire hangout voor honderden reeën en damherten.

Mmmmm, krujebrôôd …
Krentenbrood met zeeslakjes erop, wie éét dat? Krujebrôôd heet de delicatesse en de Zeeuwen zijn er dol op. Bij laag water worden de zeeslakjes geraapt, dan 24 uur in zout water gezet, afgespoeld, in ruim water gekookt en gegeten. Een specialiteit bij Pasen. Op de zandplaten die bij eb droogvallen warmen ‘s zomers zeehonden zich op.
Verderop sla je van het strand af weer de duinen in. Diepe bosdalen vol hoge dennen dempen het geluid en remmen de wind. Sommige dennen zijn bijna honderd jaar oud. Er zitten grillige exemplaren bij, met geschoren kronen. De zoute zeewind is de schuldige. Op rustige plekken in het bos liggen vaak grote groepen damherten te rusten. Niet verdwalen in de wirwar aan paadjes!