Pelgrims wandelroute Christoffelpad Overijssel

Het tweedaagse Christoffelpad is een lus van 40 km en verbindt de steden Hasselt, Zwartsluis, Vollenhove en Genemuiden. De beschreven eendaagse tocht doet een enkele reis Hasselt-Zwartsluis-Genemuiden-Vollenhove. De wegen en dijken op deze wandelroute zijn prima pelgrimswegen, maar minder geschikt voor wie van onverhard en beschut houdt.

INFORMATIE CHRISTOFFELPAD

Lengte: 23,6 / 25,7 km
Start: Toeristen Informatie Punt (TIP) Hasselt, Markt 1, Nederland, tiphasselt.nl
Eind: Kerkplein Vollenhove.
Markering: Oranje-groene pijlen, soms met tekst ‘Christoffel’. Valt samen met wandelnetwerk Ijsseldelta (knooppunten ontbreken in centrum Hasselt en Genemuiden) en wandelnetwerk Weerribben-Wieden.
P: Grintwal in Hasselt (gratis).
OV: Bus 71 rijdt van station Zwolle naar Hasselt. Uitstappen bij halte Scheepswerf. Loop een stukje terug en ga links de Hoogstraat in naar de Markt (start).
Horeca: Hasselt, Zwartsluis en Genemuiden.
Pont: Veerpont Genemuiden: ma-vr 6-22 uur, za/zo/feestdagen 8-19 uur, € 0,50.
Tip:Handig onderweg is de kaart van het Christoffelpad, € 4,90, inclusief stempelkaart (ontdekdeijsseldelta.nl). Stempelposten zijn Hasselt, Zwartsluis, Genemuiden en Vollenhove.

Scroll naar beneden voor de routebeschrijving en gps-track van pelgrimsroute het Christoffelpad.

[1] Schelp en schildering
Het stadhuis van Hasselt is een van de oudste (1550) en mooiste stadhuizen van Nederland. Het is opgetrokken uit zware Bentheimer zandsteenblokken. In de gevel zie je een sint-jakobsschelp, hét symbool van pelgrims op weg naar Santiago de Compostella. Hasselt was al in de 13e eeuw een bedevaartsplaats. Én het eindpunt van het Jabikspaad, een pelgrimsroute die start in Friesland. In de Sint-Stephanuskerk tegenover het stadhuis prijkt een eeuwenoude muurschildering van Christoffel, beschermheilige van reizigers en wandelaars. Pelgrims: en route!

[2] Wonderen en zonden
Hasselt was in de late middeleeuwen een belangrijk religieus centrum. Gelovigen kwamen van heinde en verre om bedevaartkapel De Heilige Stede te bezoeken. Hier zouden wonderen hebben plaatsgevonden en je kon er terecht voor een Hasselter Aflaat, kwijtschelding van je zonden. Nog steeds vieren Hasselaren deze bedevaarttraditie met een processie op de tweede zondag na Pinksteren.

[3] Veldschuur Bid en Werk
Eeuwenlang was deze schuur (nu infocentrum over natuur en historie) in gebruik bij zwoegende boeren, die zich een weg door het moeras baanden en dat keurig volgens de wet van de vervening deden. Nu is die veenwildernis een natuurgebied met trilvenen, oude boksloten en blauwgraslanden. De dienstdoende boswachter heeft voor pelgrims nog een tip: ‘Magie, verbeelding, verwondering. Stop met vragen. Laat ‘het’ over je heen komen.’ Woorden die misschien helpen als het asfalt bijt?

[4] Zwartewatersklooster, rijk en machtig
Vanuit het niets doemt Zwartewatersklooster op. Een kluitje rietgedekte boerderijen in de bocht van de weg. Rook uit de schoorsteen. Gehaakte gordijntjes. Terug naar 1233, toen hier midden in het veen een klooster werd gesticht. Het was rijk en machtig en de monniken werden te hulp geroepen bij problemen met de waterhuishouding in het veen. De betaling bestond uit een lap grond. De Reformatie maakte een einde aan de bloeitijd van het klooster. Het werd afgebroken door de boeren, die de stenen vervolgens voor hun eigen hoeves gebruikten.

[5] Kieskeurig bloemetje
Het uitzicht bestaat uit zompig land, doorsneden door een riviertje. Hier, langs de drukke N331 in de uiterwaarden van het Zwarte Water, groeit tachtig procent van alle kievitsbloemen in Nederland. Deze kieskeurige bloem wil namelijk het hele jaar natte voeten, want alleen via het water kan ze haar zaden verspreiden. Hier lukt dat.

[6] ZS13, onze oudste botter
In Zwartsluis heerst bedrijvigheid, je voelt het. Ooit gingen miljarden turven (gedroogd veen) als brandstof richting de Hollanden. Er waren scheepswerven, zeilmakerijen en touwslagerijen. De Handelskade lijkt het zenuwcentrum. Daar ligt de bruine vloot met de ZS13, gebouwd rond 1865 en daarmee de oudste botter van Nederland. Hij werd afgedankt als vissersboot, raakte aan het zwerven, werd decorstuk in een Amsterdamse cafétuin en werd daar ontdekt door Sluzigers (inwoners van Zwartsluis). Die stroopten de mouwen op en nu is ZS13 weer in de vaart als toerboot.

[7] Sluuspoort
Het statige pand De Sluuspoort herbergt o.a. het Toeristen Informatie Centrum en Museum Schoonewelle (schoonewelle.nl), met de collectie van allesverzamelaar Roelof Johannes Schoonewelle (1889-1960). Meer Sluziger moois: het Botterhuus, de Tuin van Van Dijk, de Zintuigentuin en de wandelingen over de Turfeilandjes voor wie nog een mooi stukje aan z’n pelgrimstocht wil vastplakken.

[8] Kamerbreed tapijt
Dat Genemuiden ooit rijk was, is nog goed te zien aan de fraaie panden langs de haven. Genemuiders waren en zijn goed met biezen. Ze teelden het riet langs het Zwarte Water en maakten er vooral stoelmatten van. Begin 20e eeuw kwamen de karpetten en lopers, de stap naar vloerbedekking volgde in 1965. Zestig procent van de kamerbrede tapijten die in Nederland worden gemaakt, komt uit Genemuiden. Er worden van kunstgras ook ‘stadiontapijten’ gefabriceerd. Nieuw is de FUP, een fauna uittreedplaats: een mat om oevers te verlagen op plekken waar overzwemmende reeën en andere dieren weer aan wal willen klimmen.
Tip: bezoek ook het Tapijtmuseum, Klaas Benninkstraat 2a, tapijtmuseum.nl.

[9] Niet piepen
Het dijkpad kent wat hindernissen, maar pelgrims laten zich er niet door afschrikken. Ook andere wandelroutes voeren over de dijk. De heer Rook, 81, ziet de wandelaars komen en weer verdwijnen als hij – hondje mee – het gemaaide gras omkeert met de hark. Niet piepen over die hekjes, vind heer Rook, ‘het moet in het leven niet té makkelijk gaan’. In de velden achter hem zwermen kieviten en gakken ganzen, in het Zwarte Water glijden bootjes voorbij. Fijn dat die dijk zo lekker lang is.

[10] De zeearend?
‘Bij elke trede daalt het land en stijgt het licht’ staat op de treden die uitkomen op de dijk. Een kolossale bank nodigt uit voor een pauze met ‘Zuiderzeezicht’. Het schitterende water was ooit een briesende zee. Nu, op het Vogeleiland voor de kust, de plek waar zeearenden broeden.

[11] Badplaats in de polder
Hou vol, Vollenhove nadert, het ligt schuin rechts, aan de overzijde van uitgestrekte akkers. Het is nauwelijks voor te stellen dat het Zuiderzeestadje nog geen eeuw geleden een badplaats was.

[12] Stad der Paleizen
Zuiderzeestadje Vollenhove werd vroeger de Stad der Paleizen genoemd. Het had twee kastelen, vijftien havezaten (burchten), drie kerken en een klooster. Voormalig stadspaleis OldRuitenborgh (met terras) is een van de vijf havezaten die nog resten.