Pieterpad | Proloog Plus | Pieterburen| Groningen

Pieterpad wandelaars kennen ‘De Proloog’ wel, een opwarmertje van 10 kilometer tussen Pieterburen en de Waddenzee. Je doet ‘m voordat je aan het echte Pieterpad begint. Aan de vooral verharde kilometers voegden we wat mals- gras-paden toe voor deze Proloog Plús. De Proloog en de Proloog Plus komen samen in Pieterburen, waar het Pieterpad begint.

INFORMATIE PIETERPAD PROLOOG PLUS

  • Lengte: 20,7 km (of 18 km door vanaf Pieterburen bus 68 naar halte Driesprong in Broek te nemen).
  • Start: Pieterburen centrum, bij halte Pieterplein van bus 68, tegenover café De buren van Pieter.
  • Markering: Wandelnetwerk Waddenwandelen: witte pijl op blauw-rode ondergrond.
  • OV: Qbuzz 68 verbindt alle dorpen op de route.
  • P: Langs de klinkerweg tussen camping Boet’n Toen en de Petruskerk. Of op het Pieterplein bij het Zeehondencentrum.
  • Honden: Niet toegestaan.
  • Horeca: Pieterburen: centrum. Tip: Theeschenkerij Domies Toen (de Tuin van de Dominee), Hoofdstraat 76, domiestoen.nl
  • Tip: De route is goed te combineren met wandelroute Ommetje Hornhuizen. Samen vormen ze een flinke weekendwandeling.

Scroll naar beneden voor de routebeschrijving en gps-track van wandelroute Proloog Pieterpad.

[1] Gezellig Pieterburen
Pieterburen is een gezellig dorp met veel aanloop: wadlopers, fietsers, wandelaars, zeehondenliefhebbers en dagjesmensen. Waarschijnlijk heeft de eerste bewoner de Petruskerk gesticht, in 1448. De fraai gelegen kerk met botanische tuin heeft veel bewonderaars, vooral de triomfboog en de eikenhouten kansel in classicistische Lodewijk XVI-stijl zijn in trek. Ook bijzonder is het Leichel-orgel uit 1901, dat nog  wordt bespeeld.

[2] Pieterpad
Pieterburen is ook het officiële startpunt van het Pieterpad, de bekende langeafstandwandeling van Pieterburen naar de Sint-Pietersberg bij Maastricht, 492 km in totaal. Het pad is tussen 1978 en 1983 uitgestippeld door de vriendinnen Toos Goorhuis-Tjalsma en Bertje Jens. Het aantal Pieterpad-wandelaars ligt inmiddels ver boven de miljoen. Het pad telt 26 etappes. De snelste tijd waarin de route is afgelegd bedraagt 78 uur 10 minuten. Op naam van Van Vleuten (18 mei 2021), een ultrarenner.

[3] Domies Toen
Naast de Petruskerk vind je Domies Toen, de Tuin van de Dominee. Deze 19e-eeuwse ‘slingertoen’ is omgetoverd tot een fraaie botanische tuin met rozen, kruiden, akkerbloemen, vijvers, oude bomen, hagen en vele stinzenplanten. Het oude schooltje voor godsdienstonderwijs tegenover de tuin is nu een theeschenkerij met een informatiecentrum over spelt. Je kunt er echte Groninger speltkoek kopen. En die is met noten en rozijnen.

[4] De roep van de wadloper
Deze wadloper van roestvrij staal die tot zijn middel in de Waddenzee staat, is een werk van kunstenaar Harm Blanken. Het staal van het kunstwerk gaat haast naadloos over in de slenken en geulen van het wad. Als het hard waait, giert de wind door het open staal en lijkt de wadloper te roepen. En als de zon ondergaat, weerkaatst het metaal het rood-oranje licht en zet de wadloper in een warme gloed.

[5] Langs de randen van de Waddenzee
Het is heerlijk wandelen over de zeedijk, de wind om je hoofd, het gekwetter van vogels. Tot ver kijk je uit over de zandplaten en kwelders waar allerlei zoutminnende planten groeien. Vooral zeekraal, en landinwaarts kweldergras. Nog hogerop, waar de kans op overstromingsgevaar klein is, groeit Engels gras en strandkweek. In de kwelders broeden kluten, scholeksters en tureluurs. En in de winter vergaan horen en zien je, als tienduizenden steltlopers, ganzen en eenden hier neerstrijken om te overwinteren of om bij te tanken.

[6] De kerk van Westernieland
Toen een stormvloed in de kerstnacht van 1717 het dorp Westernieland gedeeltelijk wegspoelde, werd ook deze 13e-eeuwse kerk zwaar beschadigd. Het zeewater stond twee meter hoog en alle banken waren op het koor gespoeld. Op het kerkhof vind je grafstenen van robbenjagers, een beroep dat tot 1957 nog levend was. En dat terwijl één dorp verderop – in Pieterburen – zeehonden opgevangen en beschermd worden. In de oude pastorie (de weem) werd in 1944 domineeszoon Freek de Jonge geboren.

[7] Een haven zonder boten
Nadat de oude rivier de Hunze hier, bij Wierhuizen, rond het jaar 1000 met een dam werd afgesloten van de zee konden er geen schepen meer aanleggen. Het gebied rondom – eindeloze akkers – wordt ‘t Houweel genoemd.

[8] Een kerkhof zonder kerk
Het is kerstnacht 1717. Na een dagenlange zuidwesterstorm draait de wind met orkaankracht naar het noordwesten. De dijk ten noorden van Pieterburen begeeft het, zoals vele dijken langs de kust. In Groningen komen 2276 mensen om en worden 1560 huizen verwoest. Ook in Wierhuizen is het leed groot: 17 huizen, 40 mensen, 48 gehoornde beesten, 26 paarden, 1 varken en 63 schapen worden door het water verzwolgen. Wat van de kerk aan stenen over is, wordt gebruikt om de dijk te herstellen. In het lijkhuisje zie je tot waar het wassende water stond. Er hangt daar ook een bel. Volgens geruchten is die nuttig: te vroeg doodverklaarden die plots ontwaakten, konden aan de bel trekken om te laten weten dat ze nog niet zover waren.

[9] Hoog en van hout
Dit hoogholtje over de Pieterbuurstermaar maakt sinds 2016 deel uit van het Pieterpad. Zo’n hoge brug is een typisch Gronings verschijnsel: een smalle vaste brug, hoog genoeg om schepen te laten passeren en gemaakt van hout, holt in het Gronings, vandaar ‘hoogholt’.

Keer terug naar de site via pijltje naar links in de werkbalk.